Kernsplitsing nee!

Aantal bezoekers

van deze website

Kernenergie ja, maar dan wel Kernfusie! En weg met die oude centrales gebaseerd op kernsplitsing! En dus zeker geen tweede centrale!!

Kernfusie, het proces waarbij lichte kernen samensmelten tot zwaardere, is de energiebron van de zon en de sterren. Sinds de wetenschap zich rond 1920 voor het eerst realiseerde wat de oorzaak is van de enorme hoeveelheid energie die de zon uitstraalt, is het een droom geweest om die energiebron op aarde te leren beheersen. Aan het begin van het fusieonderzoek voorspelde men dat een werkende fusiereactor binnen 20 jaar realiseerbaar moest zijn, maar dat bleek te optimistisch. Inmiddels is er veel meer bekend over deze vrijwel onuitputtelijke en schone bron van energie.

Kijk ook eens op de fraaie website over dit onderwerp:http://www.fusie-energie.nl/fusiekort.htm

Dus laten we ons hierop concentreren en ga niet verder met die ouderwetse kernsplitsing met al z'n gevaren van afval wat nog zeer lang radioactief blijft! Hiermee mogen we onze kinderen, kleinkinderen etc. toch niet opzadelen???

Voorstanders van kernsplitsing wijzen er altijd op dat het CO2 vrij is in tegenstelling tot kolen en gas.
Wat ze niet zeggen is dat de grondstof uranium eerst verrijkt moet worden in een speciale fabriek en pas daarna verwerkt kan worden in de kerncentrale. Deze processen zijn niet CO2 vrij en dan hebben we het nog niet eens over het altijd riskante vervoer van vindplaats via verrijkingsfabriek naar de uiteindelijke kerncentrale.
Op een gegeven moment moeten afvalstoffen van de kerncentrale een even riskante weg in omgekeerde volgorde afleggen om uiteindelijk tot Sint Juttemis opgeslagen te worden, in de hoop dat er geen straling vrijkomt. Geen mens weet overigens hoe lang het duurt voordat het stralingsgevaar geweken is.

Wat er kan gebeuren als het mis gaat blijkt uit het volgende:

Er is al eens eerder een ongeluk gebeurd in een kerncentrale, dat was in Tsjernobyl op 26 april 1986. Door een miscommunicatie kon het gebeuren dat de kernreactor als het ware op hol sloeg, er werd vele malen te veel energie opgewekt, die niet weg kon, waardoor de temperaturen tot extremen opliepen. De koelinstallatie kon dit niet aan en scheurde, waardoor het proces niet meer in de hand gehouden kon worden. Zo kon het gebeuren dat de installatie uiteindelijk ontplofte. 35 mensen kwamen direct om maar veel meer mensen zijn uiteindelijk overleden aan de gevolgen van straling en zelfs in Nederland moesten nog bladgroentes vernietigd worden omdat er radioactieve neerslag op terecht was gekomen, zo ver kan de radioactieve neerslag reiken. Het is weliswaar zo dat de huidige kerncentrales vele malen veiliger zijn dan toentertijd, maar 100% veiligheid is nooit te garanderen en de vraag is of we dat risico moeten nemen.

Vreemd ovrigens dat voorstanders (veelal aanhangers van rechtse partijen als de VVD, maar ook de meerderheid van het CDA) geen moeite hebben met het feit dat generaties na ons last kunnen krijgen van die toenemende berg kernafval, terwijl diezelfde personen als het om de staatsschuld gaat altijd deze eerst liefst tot nul willen brengen en nuttige investeringen in infrastructuur (wegen, openbaar vervoer, huizen) tegengaan onder het motto: we moeten de generaties na ons niet belasten met een staatsschuld!

Ergo, die generaties na ons worden naar keuze gebruikt om zaken NU door te drukken! Men kiest gewoon voor de korte termijn op basis van eigen ECONOMISCHE belangen!

Overigens veel zuiniger omgaan met energie!! Dat mag ook wel eens gezegd worden!
En als iedereen nu eens zonnepanelen op zijn of haar dak legt!!

Ook de volgende ontwikkeling is veelbelovend:

Akkoord over zonnestroom uit de Sahara

Van onze verslaggever Michael Persson
Gepubliceerd op 14 juli 2009 12:10, bijgewerkt op 14 juli 2009 12:26

AMSTERDAM -

Voor 2012 moet duidelijk zijn of de bouw van enorme zonnecentrales in de Sahara financieel en technisch haalbaar is.

Daartoe heeft een consortium van twaalf voornamelijk Duitse bedrijven maandag in München een overeenkomst gesloten. De twaalf, waaronder Siemens, RWE, Eon, Deutsche Bank, herverzekeraar Münchener Rück en het Algerijnse voedingsmiddelenconcern Cevital, willen 15 procent van Europa in 2050 van zonnestroom gaan voorzien.

Parabolische zonnespiegels

De kosten van het plan worden geschat op 400 miljard euro. Voor dat geld moeten tientallen vierkante kilometers aan parabolische zonnespiegels in de woestijn worden neergezet. De zonnestralen worden geconcentreerd in het brandpunt, waar ze een buis met olie verhitten. De olie transporteert de warmte naar een centrale, waar stoom wordt opgewekt die een turbine aandrijft.
De twaalf bedrijven hebben een intentieovereenkomst getekend waarin ze afspreken voor 31 oktober een bedrijf op te richten, Desertec Industrial Initiative (DII) geheten. Dat bedrijf krijgt drie jaar de tijd de financiering en het technische concept uit te werken.

Hoeveel geld elk van de twaalf bedrijven zal storten, is nog niet bekend. Wel is duidelijk dat de partners hopen op 1 miljard euro startsubsidie van de Europese Commissie.

Club van Rome

Het idee van het zonnepark in de Sahara stamt van de Club van Rome, uit 1972. De stichting Desertec hield het plan warm, en kreeg dit jaar Münchener Rück achter zich. Die onderneming, een verzekeraar van verzekeraars, nam de handschoen op en organiseerde het industriële consortium.

De techniek van Concentrating Solar Power (CSP) bestaat al langer. In de Mojave-woestijn in Californië staan als sinds 1984 zulke installaties. Ook Marokko, Algerije en Egypte gebruiken CSP.

Toch zijn er grote uitdagingen. In de Volkskrant rekende expert Paul Lako van het Energieonderzoekscentrum ECN in Petten vorige maand voor dat het lastig wordt om met 400 miljard euro aan de beoogde 15 procent te komen. Zo zal de aanleg van hoogspanningskabels naar Europa de stroom twee keer zo duur maken als wanneer de elektriciteit in Noord-Afrika zelf wordt gebruikt.

Onderhoudskosten

Daarnaast hebben de installaties forse onderhoudskosten, omdat ze tegen zand moeten worden beschermd. Dat de politieke situatie in Noord-Afrika te instabiel zou zijn, wordt door de initiatiefnemers weggewuifd. ‘Er is genoeg plek’, aldus bestuurslid Torsten Jeworrek van Münchener Rück. ‘We kunnen altijd een geschikte locatie vinden.’

Uw mening!